Hs-CRP staat voor (ultra sensitief) C-reactief proteïne. Het is een eiwit dat bij infecties in de lever wordt geproduceerd en wordt vrijgegeven in de bloedbaan als ontstekingsreacties in het lichaam. Naast de gebruikelijke CRP bepaling is er ook een ultrasensitieve CRP-bepaling, waarmee zeer laaggradige ontstekingsreacties aangetoond kunnen worden. Bij hart-en vaatziekten maakt het lichaam landurig kleine hoeveelheden CRP aan. Die kleine hoeveelheden kunnen niet worden gedetecteerd met de huidige CRP test. Deze test kan niet aangeven waar de focus van de ontsteking zich bevindt, maar uit onderzoeken is duidelijk geworden dat de hs-CRP, met name indien bepaald met totaal cholesterol en HDL cholesterol een sterke voorspeller is van toekomstige coronaire aandoeningen.

BSE staat voor bezinkingssnelheid van erytrocyten. BSE is een test die de snelheid meet waarmee rode bloedcellen in een buis naar de bodem zakken. De BSE-waarde kan toenemen als er sprake is van ontsteking in het lichaam. Een verhoogde BSE-waarde is niet specifiek gelinkt aan een bepaalde aandoening. Aanvullend onderzoek is vaak nodig om de oorzaak van de verhoogde BSE-waarde te bepalen.

Hemoglobine of Hb bindt zich aan zuurstof in de longen, waar het bloed wordt geoxideerd. Zuurstofrijke hemoglobine wordt vervolgens door de bloedbaan naar de weefsels van het lichaam getransporteerd. Vervolgens transporteert kooldioxide terug naar de longen, waar het wordt uitgeademd. Ook zorgt hemoglobine dat het bloed zijn rode kleur geeft. Hemoglobine bevat ijzer, wat essentieel is voor zijn vermogen om zuurstof te binden.

Hematocriet of Ht geeft de bloeddikte aan. Door hematocriet te meten, wordt de hoeveelheid rode bloedcellen per liter bloed gemeten. Bij hoge hematocriet waarden is het bloed stroperiger waardoor er meer risico’s zijn op hart-en vaatziekten.

Erytrocyten zijn rode bloedcellen. Rode bloedcellen bevatten veel hemoglobine, het eiwit dat zuurstof vervoert. De rode bloedcellen zorgen voor 99% van de zuurstoftoevoer in het lichaam. Bij een tekort aan rode bloedcellen heb je bloedarmoede. Bij een teveel aan rode bloedcellen wordt het bloed stroperig en klonterig. Dit kan gevaarlijk zijn, omdat er dan een verhoogde kans is op een beroerte of hartinfarct.

Leukocyten, ook wel witte bloedcellen genoemd, zijn een belangrijk onderdeel van het bloed en maken deel uit van het immuunsysteem van het lichaam. Ze spelen een cruciale rol bij het beschermen van het lichaam tegen infecties, ziekteverwerkers en andere vreemde stoffen. Een verhoogd aantal witte bloedcellen kan duiden op een infectie, ontsteking of andere gezondheidsprobleem, terwijl een laag aantal leukocyten het immuunsysteem kan verzwakken en vatbaarheid voor infecties kan vergroten. In deze bepaling is ook de differentiatie inbegrepen. Bij een leukocytendifferentiatie worden alle soorten leukocyten apart geteld. Met deze test kan informatie worden verkregen over het type infectie, ontsteking of allergische reactie. Het type cel dat verhoogd is in de differentiatie kan iets zeggen over het type infectie of ontsteking.

Onderstaande leukocyten worden bepaald:

Neutrofiele granulocyten
Lymfocyten
Eosinofiele granulocyten
Basofiele granulocyten
Monocyten

Trombocyten, ook wel bloedplaatjes genoemd, worden geproduceerd in het beenmerg en spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling. Het aantal trombocyten in het bloed wordt vaak gemeten als onderdeel van een compleet bloedbeeld. Een te laag aantal trombocyten kan leiden tot problemen met bloedstolling en een verhoogd risico op bloedingen. Andersom kan een te hoog aantal het risico op bloedstolsels (oftewel trombose) vergroten.

MCV kort voor “Mean Corpuscular Volume” oftewel de gemiddelde grootte van rode bloedcellen. Een te hoge MCV-waarde komt voor bij bloedarmoede ten gevolge van een vitamine-B12 gebrek. Een te lage MCV-waarde komt voor bij bloedarmoede ten gevolge van een ijzergebrek.

MCH kort voor “Mean Corpuscular Hemoglobin”. Het bepaalt de hoeveelheid hemoglobine in de rode bloedcellen en geeft daarmee informatie over de rode bloedcellen en over de verspreiding van zuurstof in het lichaam. Deze test geeft de hoeveelheid hemoglobine per individuele rode bloedcellen aan.

MCHC kort voor de term “Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration”. De test bepaalt de concentratie van hemoglobine in de rode bloedcellen en geeft daarmee informatie over de bloedcellen en over de verspreiding van zuurstof in het lichaam. De MCHC waarde zegt iets over de mate van hemoglobinevulling van de rode bloedcellen. Deze test geeft de concentratie van hemoglobine binnen de rode bloedcellen als geheel aan.

RDW-SD: “Relative Distribution Width” is de Engelse term voor de berekening van de variatie in de grootte van de rode bloedcellen. Bij sommige soorten bloedarmoede bestaat er een grote variatie in de afmetingen van rode bloedcellen. Dan is de RDW toegenomen.